De eerste keer dat ik begin jaren 2000 de Hongkongse zakenman Jimmy Lai ontmoette, wist ik eigenlijk niet veel over hem. Ik wist dat zijn krant, Apple Daily, een van de belangrijkste spelers op de Hongkongse markt was en dat hij een rijk man was.

Hij heette me welkom in de chaotische redactiekamer en nam de tijd voor de jonge journalist. Ik had veel vragen voor hem, maar ik herinner me dat ik verrast was door zijn interesse in mijn standpunt, ondanks mijn leeftijd en onervarenheid.

Ik zou Lai waarschijnlijk een half dozijn keer tegenkomen tijdens reizen naar Hong Kong en tijdens mijn korte verblijf daar. Ik stelde al snel een legende samen over deze bescheiden maar buitengewone man.

Geboren in een rijke familie die verwoest was door onrust in het naoorlogse China, leefde Lai als jongen op straat voordat hij zijn toevlucht zocht op een schip om van het vasteland naar Hong Kong te ontsnappen. Hij werkte zich omhoog op de ladder en richtte uiteindelijk een textielbedrijf op dat uitgroeide tot een succesvolle kledingketen Giordano. Gaandeweg besefte Lai de unieke kans die de vrijheid van Hongkong bood en werd hij een hartstochtelijk pleitbezorger van de Chinese democratie. Als onderdeel van zijn toewijding aan waarheid en vrijheid van meningsuiting richtte hij Apple Daily op.

Apple Daily was een unieke krant. De krant vermengde serieuze onderzoeksjournalistiek en opiniecommentaar met lugubere verhalen en foto’s in tabloidstijl. Het was een grote hit in het bruisende Hong Kong, voordat het werd afsluiten door de Communistische Partij na beschuldigingen dat bepaalde verhalen in strijd waren met de nationale veiligheidswet van China.

Acton Institute’s nieuwe documentaire “Hongkong”werpt licht op het verhaal van Lai en de trieste ondergang van Hong Kong. De vrijheidsstrijd van Hong Kong bevond zich nog in de beginfase toen ik daar tijd begon door te brengen, s leveren van de Britten tot de Chinezen die minder dan tien jaar geleden plaatsvonden. Lai sprak met me over de groeiende zelfcensuur van de media die hij heeft zien plaatsvinden en de zakelijke belangen die partij kiezen voor de Chinese Communistische Partij. Hij zag dat er een onmiddellijke crisis op komst was.

Voor mijn tijd in Azië woonde ik in Oost-Europa en had ik het geluk dissidenten te ontmoeten, zoals de voormalige Tsjechische president Václav Havel en de Poolse historicus Adam Michnik. Ik wist niet dat ik zat met enkele van de grote morele leiders van de 21e eeuw, ook al moet de wereld het nog volledig erkennen.

De ontroerende documentaire over Lai toont zijn grote hart en morele overtuigingen in actie terwijl hij zijn medeburgers van Hongkong smeekt om niet te zwichten voor geweld tegen de voortdurende aanvallen van het totalitaire bereik van Peking, en hen aanspoort om de morele autoriteit te behouden die vreedzame protesten bieden.

De film neemt de kijker mee door de omstandigheden die hebben geleid tot Lai’s gevangenschap door de draconische Chinese autoriteiten nationale veiligheidswet. In een perfect voorbeeld van China’s verraderlijke bereik, Tik Tok verbood onlangs links naar de film op zijn perron. Na publieke verontwaardiging zei het socialemediabedrijf dat het de toegang tot die links had hersteld en dat het verbod een vergissing was. Dat gezegd hebbende, de echte nieuwsgierigheid is hoe Tik Tok lijkt consequent links naar websites die China bekritiseren te verbieden per ongeluk.

De tragedie van Jimmy Lai is de tragedie van Hong Kong, een bijzondere stad die in hoog tempo verandert in een autoritair beeld van het vasteland. Hoewel het moeilijk te zeggen is dat Hong Kong vrij is geboren, aangezien het een koloniale buitenpost van de Britten was, gaf de kosmopolitische mix van verschillende nationaliteiten en de focus op zakendoen het een mate van vrijheid van meningsuiting die uniek was in de Chineessprekende wereld. Algemene wet waaronder het opereerde na de overdracht van de Britten was om de centrale principes van een vrije samenleving gedurende 50 jaar te behouden, of zoals een commentator in de film opmerkte, totdat China de achterstand inhaalde.

Maar China haalde de achterstand niet in, maar ging achteruit. Hongkong is weer in de mond van de Chinese Communistische Partij gesleept – waardoor de overdrachtsovereenkomst in feite wordt verscheurd – omdat een vrije Chinese samenleving op de drempel van China zelf een bedreiging vormt voor de Communistische Partij (de belangrijkste reden waarom Taiwan ook wordt bedreigd). Voorspelbaar, bedrijven deden dat heronderzoek hun voetafdrukken in deze eens zo vitale stad, omdat de ingrijpende nationale veiligheidswet van China bijna iedereen kan beschuldigen van opruiing en hen naar het vasteland en zijn ondoorzichtige rechtssysteem kan slepen.

Het kwam pas bij me op toen ik de film zag en veel van zijn commentatoren hoorde zeggen dat ze niet langer naar Hong Kong konden gaan vanwege de dreiging dat het gevaarlijk voor me zou zijn om daarheen terug te gaan. Hoewel ik verre van een belangrijke criticus van China ben, heb ik zeker veel dingen geschreven die mij zouden blootstellen aan beschuldigingen van opruiing onder de Chinese expansionistische wet. Ik hou van Hong Kong en dit besef maakte me verdrietig.

Terwijl de wereld ziet hoe China veel agressiever wordt dan zijn recente verleden, zien wij de langzame dood van een eens zo grote stad. De geleidelijke verstikking van deze levendige metropool is slechts een ander voorbeeld van hoe de groeiende dreiging van China de wereld verandert. Taiwan en een potentiële wereldveranderende oorlog liggen op de loer in de buurt van de vochtige kusten van Hong Kong; de Zuid-Chinese Zee ontstond Chinese militaire bases op kleine atollen, ondanks uitspraken van internationale rechtbanken die ze als illegaal beschouwen; buurlanden veranderen hun defensiebeleid, met De Filippijnen komen steeds dichter bij de VS. En Japan heroverweegt zijn pacifistische defensiebeleidBijvoorbeeld.

Tijdens deze seismische veranderingen kwijnde Mandela van China weg in de gevangenis, en de wereld lette niet genoeg op. Een individu met morele autoriteit als Jimmy Lai kan duizend fakkels aansteken in de duisternis van de dictatuur en de vrije wereld (vooral het Verenigd Koninkrijk, waar Lai staatsburgerschap heeft) had meer moeten doen om hem op te voeden en zijn vrijlating te eisen.

Een van zijn laatste woorden in de film achtervolgt me: “Een China dat de rechten van mensen niet respecteert, zal de rechten van zijn buren niet respecteren.”

Jeremy Huwitz is beleidsadviseur nationale veiligheid bij de Joseph Rainey Centrumleider Interfor Academie en schepper Verkoop als een spion.

Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.

By admin

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *