Senatoren in de Begrotingscommissie kibbelden dinsdag over de onderliggende oorzaken van het Amerikaanse tekort, terwijl onderhandelaars van het Witte Huis en het congres op het laatste moment besprekingen voeren om een precedent te scheppen dat de Amerikaanse schuld niet in orde stelt.
Terwijl senatoren in beide partijen hun handen wringen over het tekort, concentreerden de Democraten zich bijna uitsluitend op inkomstentekorten als gevolg van Republikeinse belastingverlagingen, terwijl GOP-senatoren zich richtten op te hoge uitgaven aan binnenlandse programma’s.
“Samen hebben de belastingverlagingen van Bush en Trump 10 biljoen dollar aan de schuld toegevoegd en zijn ze goed voor 57 procent van de toename van de schuldquote sinds 2001. Maar voor die belastingverlagingen zou onze schuld feitelijk dalen als een deel van de economie’, zei Sheldon Whitehouse, voorzitter van de begrotingscommissie (DR.I.).
Whitehouse noemde wat hij beschreef als een bekend patroon onder Republikeinen: “Gigantische belastingverlagingen die de rijken en zakelijke donoren bevoordelen, en het verhogen van de schuldlimiet.”
De schuldlimiet werd drie keer verhoogd onder voormalig president Trump, merkte hij op.
“Het probleem zijn niet de belastingverlagingen”, wierp senator Chuck Grassley (R-Iowa) tegen, waarmee hij Whitehouse herinnerde aan de tweeledige steun voor de vorige belastingverlagingen. “Het probleem is de ongecontroleerde consumptie.”
Senatoren hielden grotendeels vast aan hun eigen partijdige lijnen zonder overeenstemming te bereiken over het aanpakken van de veel grotere oorzaken van de torenhoge federale schuld.
De Amerikaanse federale schuldniveaus zijn het resultaat van te weinig belastinginkomsten voor te veel sociale voorzieningen, waaronder gezondheidszorg, pensioenen, het leger en onderwijs, samen met rentebetalingen aan debiteuren. De totale Amerikaanse schuld bedraagt nu ongeveer 31 biljoen dollar, wat meer is dan het jaarlijkse bruto binnenlands product van de VS.
Het gekibbel van buitenlanders over de impact van de belastingverlagingen weerspiegelde de diepe verdeeldheid die de VS dichter bij een mogelijk catastrofaal faillissement hebben gebracht
Republikeinen proberen momenteel veel van de belastingverlagingen in de Tax Cuts and Jobs Acts van 2017 permanent te maken, inclusief bedrijfsspecifieke verlagingen met betrekking tot de renteaftrek en bonusafschrijving.
Democraten daarentegen hebben zich gericht op grote uitbreidingen van dure uitgavenprogramma’s, waaronder de Earned Income Tax Credit en de Child Tax Credit, die tijdens de pandemie miljoenen kinderen uit de armoede hebben gehaald.
Beide doelen staan haaks op de aanpak van het langetermijnprobleem van het federale begrotingstekort. Op de korte termijn lokt de impasse van het schuldenplafond steeds meer minachting uit bij commentatoren.
“De farce van het Amerikaanse schuldenplafond gaat door, waarbij president Biden een internationale reis afbreekt om te zien of congresleiders bereid zijn zich als volwassenen te gedragen in deze kwestie”, schreef UBS-econoom Paul Donovan woensdag in een notitie aan investeerders.
“Als het Congres zich als volwassenen zou gedragen, zou het schuldenplafond permanent worden uitgeroeid. Het congres gedraagt zich eerder als norse tieners, die het blikje de straat op schoppen terwijl ze ‘wat dan ook’ mompelen”, schreef hij.
Opmerkingen van budgetdeskundigen tijdens de hoorzitting, van wie de meesten regelrecht in Republikeinse en Democratische ideologische niches vielen, herhaalden niettemin de vraag van senator Chris Van Hollen (D-Med.) over de waarheid dat belastingverlagingen zichzelf niet “betalen” — een zin die vaak door politici wordt herhaald over de stimulerende voordelen van belastingverlagingen.
“De Tax Foundation modelleerde elke iteratie van wat het werd [Trump Administration’s] De Tax Cuts and Jobs Act van begin tot eind en op geen enkel moment voorspelde ons model dat het zichzelf zou terugbetalen”, zei Scott Hodge, emeritus president van de rechtse Tax Foundation, een denktank in Washington, tegen senatoren.
“Ons model is misschien wel het meest geavanceerde in Washington, en het schat niet dat bijna elke belastingverlaging zichzelf zal terugbetalen”, zei hij.
Gemeten naar de verhouding tussen de Amerikaanse schuld en het bbp, heeft het federale tekort dat wel opeens drie keer zo hoog sinds de laatste periode van Amerikaanse begrotingsoverschotten eind jaren negentig, die grotendeels samenviel met periodes van economische krimp in de VS.
Het steeg sterk in 2001, samenvallend met de belastingverlagingen van Bush die de top vier inkomstenbelastingtarieven verlaagden, evenals het tarief op vermogenswinsten en dividenden, en werd verder gestimuleerd door de dotcom-recessie.
Het steeg opnieuw sterk na de financiële crisis en de recessie van 2007-2008, waardoor de inkomsten daalden als gevolg van een vertraging in de productie. Het herstelde zich na de belastingverlagingen van Trump in 2017, voordat het in 2020 van een klif viel als gevolg van een snelle recessie veroorzaakt door de pandemie van het coronavirus, waarvan het grotendeels is hersteld.
Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.