Vice-president Kamala Harris zal deze week in Sub-Sahara Afrika zijn als onderdeel van de inspanningen van de regering-Biden om haar diplomatieke en economische betrekkingen in de regio te versterken. We hebben de kans om het handelsbeleid in ons voordeel te gebruiken, met potentiële voordelen zoals het versterken van toeleveringsketens voor schone energie, vooral in het licht van de intensieve investeringen en diplomatie van China in het subcontinent.
De drie landen op Harris’ pad – Ghana, Tanzania en Zambia – hebben enkele punten gemeen. Allemaal hebben ze de koloniale uitdagingen uit het verleden gestaag overwonnen om democratieën te worden na lange periodes van autocratisch of eenpartijstelsel. Tanzania bracht ook mee politiek onlangs gunstiger worden voor buitenlandse zaken. Alle drie zijn ze ook rijk aan natuurlijke hulpbronnen, waaronder de mineralen die nodig zijn om de wereld over te schakelen op schone energie. Deze omvatten lithium in Ghana, nikkel in Tanzania en koper en kobalt in Zambia.
Het bevorderen van Amerikaanse investeringen in deze landen maakt deel uit van een relatief nieuwe prioriteit voor de VS bij het veiligstellen van deze materialen uit ‘bevriende’ landen. De onlangs aangenomen Inflation Reduction Act geeft een financiële impuls aan de Amerikaanse productie van alle vormen van schone energie en de productie van elektrische voertuigen (EV), maar de Amerikaanse industrie heeft toegang nodig tot mineralen buiten China.
De ontwikkeling van Afrikaanse mineralen kan helpen de wereldwijde toeleveringsketen van kritieke mineralen te heroriënteren van de huidige dominantie door China. China verfijnt Fr 80 procent van ‘s werelds lithium en 66 procent van kobalt, ze vloeien gedeeltelijk voort uit commerciële betrekkingen op het Afrikaanse continent. Het meest genoemde geval is de Democratische Republiek Congo (DRC): het produceert 70 procent van ‘s werelds kobalt en Chinese entiteiten bezitten ongeveer 80 procent van de totale kobaltproductie in de DRC.
Desondanks hebben de meeste Afrikaanse landen de laatste tijd economisch slecht gepresteerd. In de 10 jaar tot 2021 groeide het naar de bevolking gewogen bbp met slechts 1,7 procent per jaar en was er een verwaarloosbare groei in de economische waarde van de export in Ghana, Zambia en Tanzania.
In deze context werkt de Amerikaanse regering samen met Afrikaanse regeringen om de ontwikkeling van minerale hulpbronnen te vergemakkelijken. Maar terwijl hij dat doet, moet hij zich ertoe verbinden om met de Amerikaanse industrie samen te werken om zich aan een paar basisprincipes te houden, wil hij voorkomen dat hij de fouten van de winningsindustrieën uit het verleden herhaalt en in plaats daarvan productieve en duurzame zakelijke relaties met onze Afrikaanse bondgenoten opbouwen.
1) Eigen vermogen
Het faciliteren van binnenlandse aankopen en het minimaliseren van project- en politieke risico’s begint met een eerlijke verdeling van economische voordelen tussen werkmaatschappijen, gastlanden en lokale gemeenschappen.
2) Inkomenstransparantie
Inkomsten die worden gegenereerd uit toekomstige projecten voor de exploitatie van mineralen moeten onderworpen zijn aan transparantie- en openbaarmakingsvereisten in het kader van het Extractive Industries Transparency Initiative (EITI). Dit verkleint de kans op financiële ongepastheid aanzienlijk, bevordert tegelijkertijd brede binnenlandse steun voor delfstofwinningsactiviteiten en helpt een sterke exploitatievergunning te behouden die minder gevoelig is voor politieke risico’s.
3) Verbeterde capaciteitsopbouw
Regels voor lokale inhoud, die de minimale arbeids- en economische waarde bepalen van bouwprojecten die in eigen land moeten worden ingekocht, zijn al tientallen jaren een hoofdbestanddeel van contracten met ontwikkelingslanden in de mijnbouwindustrie. Maar het bevorderen van de economische ontwikkeling van onze Afrikaanse partners kan ook het stimuleren van de opbouw van verwerkingscapaciteit voor de winning van mineralen omvatten, zodat een grotere economische waarde in de regio behouden blijft.
4) Duurzaamheid en milieubeheer
Er moet voor worden gezorgd dat projecten voor de ontwikkeling van mineralen de operationele processen en best practice-normen voor effectief milieubeheer weerspiegelen. Dit is vooral belangrijk in het licht van klimaatverandering en de noodzaak om de impact op beboste gebieden te verminderen, die bijvoorbeeld 41 procent, 52 procent en 65 procent van de landmassa van respectievelijk Ghana, Tanzania en Zambia uitmaken.
State-of-the-art processen en technologieën kunnen milieubeheer nog verder brengen. Een interessant voorbeeld is Lifezone Metals. Het bedrijf ontwikkelt de Kabanga-nikkelsulfide-afzettingen in Tanzania, die tot de grootste ter wereld behoren. Het is van plan het nikkel te verwerken met behulp van hydrometallurgische technologie, een schoner, energiezuiniger en koolstofarm alternatief voor traditioneel smelten en raffineren.
Misschien wel de belangrijkste hefboom voor de wederzijds voordelige ontwikkeling van Afrikaanse mineralen is het handelsbeleid. Onder de Inflation Reduction Act (IRA) worden bijvoorbeeld aanzienlijke belastingverminderingen verleend aan elektrische voertuigen met batterijcomponenten die zijn gewonnen of verwerkt in de VS of haar vrijhandelsovereenkomst (FTA)-partners. Daarom kan het toekennen van de status van vrijhandelspartner aan geselecteerde mineraalrijke Afrikaanse landen helpen om investeringen in de winning van kritieke mineralen te versnellen en de veerkracht van de toeleveringsketen van kritieke mineralen in de VS te vergroten.
Navigeren op het pad van diepere economische banden in heel Afrika omvat het vinden van kansen die ons in staat stellen onze waarden te behouden, de industrie in staat te stellen een eerlijke waarde voor hun investeringen te realiseren en te voldoen aan de behoeften van onze landenpartners. De beloningen gaan verder dan mineralen, aangezien de VS haar economische, culturele en veiligheidsbanden met landen in het Zuiden kan versterken. Een dergelijke diplomatie zou voordelen moeten opleveren die veel verder gaan dan de waarde van de goederen.
Brad Handler is programmadirecteur bij het Payne Institute for Public Policy en onderzoeker bij het Sustainable Finance Lab aan de Colorado School of Mines, evenals een voormalig Wall Street-aandelenonderzoekanalist in de olie- en gassector.
Julia Akamboe is Onderzoeker bij het Payne Instituut. Zij wordt erkend als een van 100 wereldwijd inspirerende vrouwen in de mijnbouw 2022 door Women in Mining UK. Ze heeft gewerkt als bedrijfs- en investeringsbankier met meer dan 15 jaar ervaring in wereldwijde/financiële markten, verkoop en mijnbouwrisicobeheer. Ze was Head of Mining & Metals West Africa voor Standard Bank Group.
Oma Vrijman is een onderzoeker aan het Payne Institute. Hij heeft hij heeft in de olie-industrie gewerkt, waaronder Cobalt Energy, Equinor en Hess. Hij heeft ook gewerkt als managementconsultant voor Accenture, Booz & Company en KPMG in de VS, Australië, West-Afrika en het Midden-Oosten.
Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.